We zijn wakker rond 7hr.
Het begint te sneeuwen.
We starten rond 8hr15.
We houden een stop in Guéthary voor een warme koffie. Pierrick moet buiten blijven wachten met de honden en dus zijn we snel weer voort.
We trekken verder naar St Jean de Luz via la route nationale. In de sneeuw.
Onderweg kopen we, bij Renault, extra fluo vestjes om toch wat verkeersveiliger te zijn.
Gelukkig hebben de honden hun regenjassen.
Via Ciboure en Socoa gaan we naar la route de la corniche die ons naar Hendaye moet brengen.
La route de la corniche is volgens de Michelin kaart een pittoresk parcours, dus hoop ik onderweg een bistro te vinden om ons wat te kunnen opwarmen, maar niets van dat.
Flink stappen we verder, door de aanhoudende sneeuw, om tegen 13hr in Hendaye aan te komen.
Uiteindelijk geraken we in het centrum van Hendaye, waar we bistro / bar l'Océ vinden waar we binnen mogen met onze honden. Zalig! Na 5 uur snneuwwandelen een warme droge plek, onder een dak, windstil.
De eigenaars zijn heel vriendelijke mensen, afkomstig uit de streek van Boulogne.
Ze bieden ons zelf een douche aan bij hun thuis.
We genieten van de warmte, van een lekkere warme maaltijd.
Tegen 14hr30 vertrekken we terug.
Het is gestopt met sneeuwen, maar er is veel wind.
Wanneer ik een foto aan het maken ben van de zee, stopt een man spontaan om een foto van ons te maken met de zee.
We springen binnen bij de lokale dierenarts om product te kopen om de pootjes van de honden te beschermen.
Er staan veel mooie huizen op de uitweg van Hendaye.
We gaan over de brug van Compostela en zijn in Spanje!!!
Spanje betekent: MOOIE VOETPADEN!
Zoals te verwachten, lopen we weer goed verloren in Irun.
We proberen de weg te vinden naar de N1 en worden in de goede richting geleid, maar op een gegeven moment merken we dat we de N1 echt niet kunnen volgen want te gevaarlijk.
Een man stuurt ons een parallelbaan op die eigenlijk helemaal niet onze gedachte richting uit gaat.
Om 17hr40 stoppen we. Irun net uit.
Iedereen is moe.
Ik ga aanbellen langs de baan en vraag of we de tent in de wei vlakbij mogen zetten.
Geen enkel probleem voor de dame.
Terwijl we de tent zetten, komt er een prachtige uil in onze wei cirkelen.
Een beetje later stopt een dame met haar wagen. Ze was al een uur op een hoger gelegen plek aan het zoeken naar de uil en omdat ze niets zag, was ze vertrokken.
Om 19hr50 iedereen in bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten